بررسی استخراج حلالی اورانیوم توسط dbc از محلول لیچ

یکی از روش های تغلیظ و تخلیص اورانیوم موجود در محلول لیچ، روش استخراج با حلال است. روش متداول برای استخراج حلالی اورانیوم از اسید نیتریک، استخراج با تری بوتیل فسفات(tbp) می باشد. در این پژوهش از حلال دی بوتیل کربیتول (dbc) جهت استخراج اورانیوم از محلول لیچ لیکور در غلظت های مختلف حلال، اسید نیتریک، دما و مدت اختلاط مختلف استفاده شده است و تاثیر این پارامترها و اثر متقابل آن ها در میزان استخراج اورانیوم بررسی می شود. شرایط بهینه برای استخراج حلالی اورانیوم توسط dbc اسید نیتریک 30%، فاز آلی شامل 60% دی بوتیل کربیتول و 40% کروزین، دمای 20 درجه سانتی گراد و مدت اختلاط 98/9 دقیقه بدست آمد که در این شرایط حداکثر استخراج حلالی اورانیووم در یک مرحله برابر 47% است. همچنین تعداد تئوری مراحل استخراج حلالی اورانیوم، دو مرحله است که میزان استخراج اورانیوم پس از این دو مرحله %68/63 می باشد. علاوه براین میزان استخراج حلالی اورانیوم توسط حلال ترکیبی dbc+tbp بررسی شد که در یک حجم ثابت حلال و شرایط بهینه %88 می باشد. برای استریپ محلول آلی غنی از اورانیوم ناشی از استخراج با حلالdbc، از آب مقطر استفاده شد. دمای 25 درجه سانتی گراد و مدت اختلاط 5 دقیقه شرایط بهینه برای استریپ می باشد و میزان استریپ در این شرایط %53 است. همچنین تعداد مراحل تئوری برای استریپ محلول آلی باردار در شرایط بهینه، دو مرحله می باشد. پس از ترسیب adu حاصل از استخراج حلالی توسطdbc ، خلوص اورانیوم از %56 موجود در کیک زرد خوراک به %61 اورانیوم موجود در کیک زرد نهایی می رسد.